Maandag, 28 mei. Naar Glifa.
We verlaten de camping bij Gialova (bij Pylos) en gaan naar Glifa, het is een reisje van 150 km en het zou dus een makkie moeten zijn. Eigenlijk is er alleen de kustweg dus die nemen we. Omdat de weg laag ligt en er veel struiken en boompjes staan zien we weinig van de omgeving. En
ook hier vraagt de kwaliteit van het asfalt heel veel aandacht. Na een bezoekje aan de Lidl in Kyparissia (we zijn niet de enige die er staat) gaan we verder. Dan, onderweg, net buiten een dorpje, een bloemisterij, dus we zetten de car even aan de kant en kopen vijf prachtige planten voor in de bak waarin de verpieterde sla-plantjes staan.
Het is bijna lunchpauze maar ja, waar kun je parkeren, nergens, echt nergens. We zien een bordje "Beach" en gaan dat weggetje in. Het gaat naar het dorpje Kakovatos maar als we er binnen rijden zien we als eerste twee haakse bochten en het is niet te zien wat daar achter is. Is het als in Chrisso, een straatje van 1,50 m breed of toch breder, we durven het niet aan, stel je moet achteruit terug door twee haakse bochten. Ook
Mw. T., anders zo'n betweter, biedt ook geen hulp. We parkeren de car op een parkeerterrein van een 'wijn-fabriek' en gaan het dorpje in. Na enige tijd lopen zien we inderdaad strand, de weg erheen is breed genoeg maar op het einde parkeren kan een probleem worden en keren ook. We gaan terug naar de car en lunchen dan maar in de auto, tja, vakantie is improviseren.
We gaan verder over - wat ze hier - een snelweg - noemen. Maar de kwaliteit van de weg is vaak erg slecht en alles rammelt en schud in de auto, hoe zal het in de caravan zijn? Dan om half drie zijn we op de camping Ioninos, prachtig, aan het strand, met zwembad, met restaurant en winkeltje. We zullen ons hier wel redden. Welterusten.
Dinsdag, 29 mei. Glifa.
Vandaag wordt het een leuke dag met een gevarieerd programma, eerst naar een wijnboerderij waar we een rondleiding krijgen en een
wijnproeverij, daarna gaan we naar het pittorske havenstadje Katakolo, daarna een lunch en tenslotte naar het Olympia museum. De bus vertrekt op een riant tijdstip, negen uur. Het is nog best een eind naar de wijboerderij en dit gaat over dezelfde weg als we gisteren gekomen zijn, tja 't is
niet anders. De baas ontvangt ons met een speech en zijn dochter geeft de rondleiding maar onze groep is zo 'enthousiast' dat de mw. het al snel opgeeft en ons naar de proeverij stuurt. We genieten van de kleine hapjes en de wijn. De stemming stijgt snel en het pijl daalt eveneens.
Nadat niemand wijn heeft gekocht gaan we verder, nu naar het mooie stadje om een paar foto's te maken. Maar het stadje bestaat alleen uit winkeltjes die open gaan als er een cruiseboot ligt. Dus ze zijn open want er liggen maar liefst twee cruiseboten. Het hele stadje is een drukte
van belang, iedereen probeert een klant binnen te halen, voor juwelen, voor een jurkje, voor een hoedje of voor een souvenier. We krijgen een half uur, precies genoeg. Als we samen op reis zijn moeten we altijd een beetje lachen om de lading mensen die uit bussen geleegd worden maar nu zijn wij het die geleegd worden.
We gaan nu naar Olympia, dat is de plaats waar de Olympische spelen ooit begonnen zijn, ergens 500 v.C. met alleen hardlopen. We beginnen met een prima lunch in het restaurant en gaan dan te voet naar de opgravingen en het museum. Saskia onze gids doet het prima en legt uit waar
alles stond, de trainings ruimte, de tempel en het 'sportveld'. Ook staan we even stil bij de plaats waar elke twee jaar het Olympisch vuur ontstoken wordt d.m.v. zonne-warmte. Theo rent - alleen - over de baan en verdient daarmee de prijs, een lauwerkrans. Ook het museum is echt goed ingericht. Omdat wij laat zijn, het is inmiddels al bijna vier uur, zijn de cruiseboot-gasten al weg en hebben we het 'rijk' alleen.
Met de bus weer terug en om zeven uur staan we weer op de camping, een mooie dag. Morgen een vrije dag, dus wasdag. Hoezo vrij.?
Woensdag, 30 mei. Glifa.
Zoals al gezegd, vandaag een vrije dag. Morgen naar Plataria, maar liefst 350 km, dat hebben we lang niet gehad, zal wel weer wennen zijn, zie je morgen. Welterusten.
EN DAN NOG Wat vinden we van de camping? Over deze camping niets dan lof, voor het fraaie zwembad, het schone strand, het prima restaurant, het mooie sanitair èn schoon. De plaatsen zijn weer erg klein voor auto met caravan als je ook nog een stoel buiten wilt zetten.
Donderdag, 31 mei. Naar Plataria.
Vandaag naar Plataria, zo'n 355 km verder, nog weer afhankelijk van welke route je precies neemt. Wij beginnen al helemaal fout, bij het
wegrijden van ons plaats, sorteer ik te ver naar rechts voor en bij het maken van de bocht raakt de achterkant van de caravan bijna de daar staande camper. Iedereen roept keihard: Stop en/of claxoneert. Ik kan niet vooruit en niet achteruit, dus er zit niets anders op dan de caravan los
te koppelen, op de mover ruimte maken en dan weer aankoppelen, een werkje van niks maar met zoveel bekijks drupt het zweet van m'n kop af, of is 't nou de warmte, 30 graden. We gaan op pad en maken onze eigen route, dan weer door een glooiend landschap, dan weer door een bergachtig landschap, dan weer door velden, we zien zelfs een aantal koeien in de wei. Een deel van de route gaat over de E95 en die is twee
baans met een vluchtstrook maar de Grieken maken daar een vierbaans weg van en dat is - eenvoudig gezegd - niet altijd leuk want van jou wordt ook verwacht dat je - omdat je langzamer bent - op de vluchtstrook gaat rijden. We zien regelmatig stuntwerk van automobilisten met haast
- op weg naar de dood denk ik dan. We rijden via Kastro - kasteel op z'n Grieks, op de E95 koffie, ook op z'n Grieks, dan naar Patras, daar even naar de Lidl. Schrikken, een NL-meneer komt al snel naar ons toe: "het is beter als er iemand bij de auto blijft, de zigeuners hebben gisteren ook een auto leeg geroofd". Dan over de mooie hoge brug naar het vaste land van Griekenland. We gaan via Mesolongi en vinden een schaduwrijk plaatsje voor de lunch. Dan deels over de tol-weg en deels over de oude weg verder noordwaards. Erg fraai zo midden in de natuur. We gaan nu over een toeristische route, het gaat langs een groot meer en over bergen (nou ja, bergen....). We stoppen even bij een leuk restaurantje met
uitzicht over het meer voor een drankje. We gaan weer verder en na weer zo'n 100 km zien we een bordje Beach, dus we gaan er heen. Het is
wel stijl naar beneden maar goed te doen en even later staan we met de car aan het strand. Een groot aantal restaurants en barretjes 'versieren'
de kustlijn. Na een korte wandeling gaan we verder want we willen wel voor half zes op de camping staan. Het is precies twintig over vijf als we aan de stroom gaan, de pootjes moeten nog uit als we naar de reisbespreking gaan. Morgen geen excursie maar een gezellig uitstapje, we houden jullie op de hoogte.
Vrijdag, 1 juni. Plataria.
Vandaag een gezellig uitstapje naar twee stadjes dicht in de buurt van de camping, Syvota en Parga. We gaan met de bus en vertrekken om
negen uur. Het ritje gaat eerst naar Syvota en duurt maar een half uur. We worden in de centrum gedropt en hebben tot twaalf uur, dan gaat de reis weer verder. Syvota is best een gezellig stadje met natuurlijk veel cafeetjes, restaurants en souvenir winkels. Natuurlijk vinden de dames de kleding winkels ook erg interessant en ze bestormen die winkeltjes maar veel wordt er niet gekocht. We kiezen voor een kop koffie en maken
een kleine rondwandeling rond het haventje. Om twaalf uur zit iedereen weer in de bus en gaat het naar Parga. Om één uur komen we aan in
Parga maar dat is heel want anders dan het rustige Syvota, hier is geen plaats meer vrij om ook nog maar één auto te parkeren. Hier krioelen de mensen door de smalle straatjes en steegjes. Dan komen we bij de zee, de boulevard is een aaneenschakeling van eethuisjes, restaurants en cafés. Op het stukje strand liggen ze vier rijen op stretchers onder een parasol. Het lijkt wel een spekbakkerij, geen gezicht, echt geen gezicht.
We nemen een kleine lunch en gaan terug naar de bus, drie uur zijn we terug op de camping. Morgen weer een etappe, een reisdag.
EN DAN NOG Wat vinden we van de camping? Deze terrassencamping is niet erg groot (eigenlijk te klein voor onze groep) we staan wel heel dicht op elkaar. Sommigen in de hitte van de dag, anderen zien de zon de hele dag niet. Het sanitair is over meerdere kleine gebouwen - bovenste terras - verdeeld en ernstig gedateerd, wel schoon. Het restaurant is eenvoudig en er is een klein winkeltje.
Zaterdag, 2 juni. Naar Meteora.
Zoals gezegd, vandaag weer een reisdag. We gaan naar Meteora, nou ja een camping bij Meteora in het plaatsje Kalembaka/Kastraki. We
volgen de ACSI route gedeeltelijk, een deel van de route gaat over een bergkam van 1700 meter met hellingen van 7 à12% en dat is voor een caravan niet echt heel leuk. We delen de route in drie stukken, deel één over de bergen, dan een deel over de nieuwe snelweg en tenslotte weer een deel over/door de bergen. We draaien heel wat bochtjes met schitterende vergezichten. Soms komen we langs een kudde schapen, een enkele keer langs een groepje koeien, erg leuk. In Igoumenitso zet een waterhandelaar zijn auto zo maar op straat en begint water uit te laden, we kunnen er maar net langs, al raakt de caravan wel zijn spiegel. Dan zien we een Lidl en doen we wat boodschappen, we zijn niet de enigen uit
onze groep. In het dorpje Parapotamos zien we een koffie-tentje, dus daar willen we aan maar waar laat je de caravan zo vlug, we keren midden op de weg, we willen de Griekse gewoonten ook adopteren. De koffie is lekker. In Ioannina stuurt Mw. T ons weer door een sneller weggetje maar dat is weer uiterst onhandig en smal, tja, die Mw. T, wat moet je er toch mee. Bij Peristeri gaan we op de snelweg, zo'n 30 km heerlijk relaxed rijden met soms prachtig uitzicht over de vallei. Dan weer over een bergweg, plots zien we een grote groep reisgenoten bij een klein
restaurantje zitten, we haken graag aan voor een kopje koffie en een drankje. Het is vijf uur geweest als we op de camping staan. Deze camping heeft te veel klanten, want het is een sooitje en hij komt er blijkbaar mee weg omdat er geen andere zijn. Het toiletgebouw is fraai maar het erf is echt rommelig. Gooi 't daar maar neer is hier het devies. Morgen een klooster bezoeken, we zien wel.
Zondag, 3 juni. Meteora.
Als we opstaan zijn bijna alle reisgenoten al gewassen en geschoren, ze gaan met de bus van negen uur naar Meteora. Wij gaan eerst maar
eens uitgebreid aan het ontbijt met een eitje erbij. Dan koffie, dan een dutje, de reis van gisteren heeft zijn vermoeiende sporen nagelaten. Het is ook heerlijk rustig nu op deze - toch wel erg grote - camping. We zijn hier - op ons veld - met nog zes anderen. Een drankje, een boekje, dan de lunch, het is al één uur geweest als de eersten terugkomen van hun dagje uit, de bus heeft ze naar Verlaam gebracht, één van de grotere kloosters, en levert ze nu weer af op de camping. Wij gaan nu ook 'op pad'. De afstand tot het eerste klooster - Agios Nikolaos Anapafsas -- is maar 1300 meter en we zijn er zo. Er staan drie auto's, dus plaats genoeg. Naar boven, trappen, hellingen, kies maar want naar boven wil je want daar is het. Na het betalen van drie euro p.p. laat de wat norse jongeman in gevechtsbroek en geel jackje ons binnen. Niks geen broeder in een
lange pij. Dit klooster is niet het grootste maar geeft wel een goede indruk van de eenvoud uit de begintijd van deze kloosters. Het oogt sober maar tegelijk ook heel commercieel, ik vraag me af wat de 'oprichter' van dit klooster hier van vindt. Ook het uitzicht vanuit het klooster is erg fraai en in de verte zien we de andere kloosters ook liggen, boven op een vreemdsoortige rots. We rijden nog even langs de andere kloosters maar daar staan nog vollop bussen die ladingen bezoekers afleveren resp. weer ophalen.
We gaan nu naar Kalambaka, nemen een drankje en maken een korte wandeling door het niet onaardige stadje. Maar het is 35 graden en dus eigenlijk te warm, we gaan terug naar de camping. Morgen weer een reisdag.
EN DAN NOG Wat vinden we van de camping? Deze camping is veel te groot gegroeid en de 'baas' kan 't niet aan - hij wil alles zelf doen. Het is een rommeltje, veld na veld na veld en je zet je caravan of camper maar ergens tussen wat bomen. Sanitair is ok, restaurant is eenvoudig.
Naar de volgende week.